1) Ընտրական տեղամասերում մերժել Նիկոլին ու ՔՊ-ին՝ շեղ տառերով արձանագրելով, որ ՔՊ-ն չունի ժողովրդի մեծամասնության աջակցությունը: Դա առանցքային է ոչ միայն համաժողովրդական կոնսոլիդացիայի օրինակ ծառայելու համար: Այն շատ կարևոր ուղերձ կլինի նաև արտաքին աշխարհին:

Նայիր և քեզնից մեծ-մեծ մի բրդի։

Դու այդքան չկաս, որ ղարաբաղյան շարժմանը վերջակետ դնես։

«Բան», «բան» ասելով մարդկանց չես ղեկավարի։

Պատահել է հաց չեմ կերել,

Սովից` հացի տաշտն եմ քերել:

Բայց սեփական`

Ո՛չ ուրիշի ...

Ասել,որ ներկա հայ մշակույթը բավարար չափով չի հանրահռչակվում, ճիշտ չի լինի։ Ամենուր, կամ գրեթե ամենուր, ներկայացված են մեր մշակույթի ճանաչված դեմքերը։
Երևան են այցելում հարյուր հազարավոր զբոսաշրջիկներ աշխարհի չորս ծագերից։ Գալիս են նաև հանրապետության բոլոր մարզերից, քաղաքներից և գյուղերից։ Շատերն անգամ առաջին անգամ են լինում մեր մայրաքաղաքում։

Եվ աշխարհի հնագույն քաղաքամայրերից մեկը սրտաբաց բացում է իր դարպասները բոլորի առաջ։

Տեր Աստված այսօր Գյումրի և Փարաքար համայնքներում ընտրություններ են։

Չկա ավելի վատ բան, քան անդամահատված ոգին:

Այն, ինչ հիմա անում է ՔՊ-ն Գյումրիում ու Փարաքարում, ոչ մի արդարացում չունի: Նրանք հաղթանակ չեն ուզում, այլ իրենց անփառունակ իշխանությունն են փորձում երկարաձգել...

Ամեն անգամ զարմանում եմ, որ ամեն անգամ զարմանում եք , երբ լսում եք, թե պատերազմի վտանգ կա, որ թշնամին խաղաղության դաշտ չի գալիս և այլն:

Երեկվա հանրահավաքի մասնակից արցախցիների մեծաթվությունից ուրախացա։ Սակայն տխրեցի, երբ ելույթ ունեցողներից մեկը հայտարարեց, որ իրենք չեն պայքարում իշխանության դեմ, պայքարում են իրենց իրավունքների համար։ Ո՞վ էր համակարգում հանրահավաքը,որ նման անհեթեթ խոսքեր ասողին ամբիոն էր տրամադրել։

ԵՄ-ը և նրա առանձին երկրները Մեծ Բրիտանիայի հետ միասին զարմացած ու անհանգստացած են ԱՄՆ-ի փոխված վերաբերմունքով դեպի իրենց (հետ է քաշվել հովանավորի ու դաշնակցի իր ավանդական դիրքից Եվրոպայի նկատմամբ)։